Wettelijke licenties

De focus van Licence2Publish lag de eerste jaren vooral op de inning en de verdeling van de vergoedingen die verschuldigd zijn voor de uitoefening van alle rechten die betrekking hebben op wettelijke licenties, meer in het bijzonder de reprografie.

Als algemene regel geldt dat enkel de rechthebbende, zijnde auteur - of in geval van overdracht of licentie -  de uitgever, het recht heeft om zijn werk te reproduceren of te laten reproduceren. De opkomst van snelle verveelvoudigingsapparaten en de daaruit voortvloeiende toename van inbreuken heeft de wetgever ertoe gebracht om een uitzondering op dit basisprincipe te voorzien, met name door een wettelijke licentie in te voeren waarbij de gebruiker onder bepaalde voorwaarden beschermde werken mag kopiëren, op voorwaarde da hier een billijke vergoeding tegenover staat.

De vennootschap Reprobel werd bij Koninklijk Besluit gemachtigd om als enige de reprografievergoeding te innen.  Deze vergoeding  bestaat uit een  vergoeding op kopieën die wordt geïnd bij professionele gebruikers en berekend op basis van het aantal gemaakte kopieën van beschermde werken.

Reprobel fungeert al doorgeefluik en verdeelt de geïnde reprografie- en wettelijke uitgeversvergoedingen niet zelf onder de individuele begunstigden (auteurs of uitgevers). Dat doen de leden-beheersvennootschappen van Reprobel op basis van hun eigen uitgewerkte verdelingsregels. Om dit te verwezenlijken bestaan er binnen Reprobel twee colleges: het Auteurscollege en het Uitgeverscollege. De hoofdopdracht van deze twee autonome colleges bestaat er in om de reprografievergoeding (Auteurscollege) en de wettelijke uitgeversvergoeding (Uitgeverscollege) op een eerste niveau te verdelen.

Wat de thuiskopie betreft is op 1 december 2013 eindelijk de bepaling in werking getreden die het toepassingsgebied van deze wettelijke licentie heeft uitgebreid naar literaire en fotografische werken. Licence2Publish was voor de periode van 1 december 2013 tot 10 maart 2017 als rechthebbende aangesloten bij Auvibel, de vennootschap die bij Koninklijk Besluit gemachtigd is om als enige de thuiskopievergoeding te innen. Deze vergoeding heeft een duale basis. Enerzijds wordt er een vergoeding geheven op de apparaten en anderzijds op de blanco dragers.

Momenteel is License2Publish geen rechthebbende meer van Auvibel aangezien de beheersvennootschappen van uitgevers onterecht van het toepassingsgebied van de thuiskopie-uitzondering werden uitgesloten naar aanleiding van de zaak Hewlett Packard Belgium / Reprobel (C-572/13) van het Hof van Justitie van 12 november 2015. Enkel de beheersvennootschappen van auteurs zijn nog rechthebbenden binnen Auvibel maar er wordt ijverig gelobbyd om de uitgevers terug op te nemen als rechthebbende aangezien het arrest van het Hof van Beroep te Brussel op 12 mei 2017 zich ten gronde over de zaak Hewlett Packard Belgium / Reprobel moest ontfermen en heeft geoordeeld dat de vergoeding van de uitgevers rechtmatig is en de eigen compensatie van de auteurs niet aantast.

Contractuele Licenties

Sinds 2008  beschikt Licence2Publish ingevolge een mandaat van haar leden ook over het recht om contractuele licenties af te sluiten met derden die krantenartikels digitaal wensen te hergebruiken.

Als algemene regel geldt dat enkel de rechthebbende, zijnde auteur - of in geval van overdracht of licentie -  de uitgever, het recht heeft om zijn werk te reproduceren of te laten reproduceren. Dit heeft tot gevolg dat (behoudens de door de wetgever bepaalde uitzonderingen bv. reprografie) voor elk hergebruik een voorafgaande schriftelijke licentie dient te worden afgesloten. Onder  digitaal hergebruik  valt het elektronisch reproduceren, mededelen en/of verspreiden van persartikels met gelijk welk middel (scannen, verspreiding via intranet/extranet/email/website), het stockeren van persartikels etc.).  Het verkrijgen van deze licentie kan afhankelijk gesteld worden van het betalen van een vergoeding.

Licence2Publish heeft Copiepresse gemandateerd om in haar naam en voor haar rekening de licenties toe te kennen en de verschuldigde vergoeding te innen. Licence2Publish verdeelt vervolgens de geïnde bedragen onder haar leden.

Monitoring

Het internet staat vol met content die door derden zonder licentie wordt hergebruikt. Licence2Publish oefent sinds 2010 dan ook op meer systematische wijze controle uit op het hergebruik door derden van krantenartikels zonder voorafgaande licentie. Met behulp van een monitoringtool wordt er elke dag het internet gescreend op reproducties van artikels afkomstig uit alle papieren kranten en online websites van de Vlaamse krantenuitgevers. 

De wettelijke basis hiervan is de Wet houdende invoering van boek XI., ''intellectuele eigendom" in het Wetboek van economisch recht dewelke in artikel XI. 165 bepaalt dat enkel de auteur, of in geval van overdracht de uitgever, het recht heeft om een werk te reproduceren of te laten reproduceren. Behalve de door de wetgever ingevoerde uitzonderingen (vb. het citaatrecht), is het auteursrecht een exclusief recht. Dit heeft tot gevolg wanneer iemand een auteursrechtelijk werk wenst te reproduceren, hiervoor voorafgaandelijke toestemming dient te worden gevraagd.

Art. XI.269 van datzelfde wetboek bepaalt bovendien dat het bewijs van een opvoering, uitvoering, reproductie of enige andere exploitatie, alsook het bewijs van een onjuiste verklaring over de opgevoerde, uitgevoerde of gereproduceerde werken of over de inkomsten niet alleen door de processen-verbaal van de officieren of de agenten van de gerechtelijke politie kan worden geleverd, maar ook door de vaststellingen van een gerechtsdeurwaarder of tot het tegendeel bewezen is van een door beheersvennootschappen aangewezen persoon die erkend is door de minister en beëdigd is overeenkomstig artikel 572 van het Gerechtelijk Wetboek.

Indien gehandeld wordt zonder voorafgaande licentie en bijgevolg een inbreuk wordt gepleegd, wordt de inbreukmaker hiervan schriftelijk in kennis gesteld met de vraag zich in regel te stellen of de krantenartikels te verwijderen. Indien hier geen gevolg wordt aan gegeven, volgt een minnelijk schikking. Indien ook dit geen soelaas biedt, is Licence2Publish genoodzaakt verdere (gerechtelijke) stappen te ondernemen.

Hoewel de inbreuken worden gepleegd en werden vastgesteld, krijgen de inbreukmakers dus niet onmiddellijk een minnelijke schikking, maar eerst een waarschuwingsbrief waarin hen wordt uitgelegd dat ze een inbreuk plegen op het auteursrecht. Het is in eerste instantie niet onze bedoeling om onmiddellijk tot betaling over te gaan, hoewel we daar op grond van de wet wel toe gerechtigd zijn aangezien de inbreuken duidelijk werden gepleegd.

Het brede publiek werd hierover begin juni 2010 geïnformeerd via een campagne in 7 grote Vlaamse kranten.